9. Sınıf Tarih Ders Kitabı Sayfa 118 Cevapları Tuna Yayıncılık

Türkler ve At

Orta Asya’da oturan ve çok eski bir zamanda avcılık hayatından hayvanları ehlîlleştirmeye geçen ilk kavim Türkler olmuştur. Türkler, sürüler hâlinde yetiştirdikleri atın etini yer, onu kurban olarak sunar ve her sene özellikle savaş atlarından binlercesini yabancı ülkelere ihraç ederek geçimlerini sağlardı. Özellikle Çin hükûmetleri, ordularında Türk sistemini uygulayarak okçu süvari birlikleri teşkil ettikten sonra muhtaç oldukları atı Türk ülkelerinden temin etmek zorunda idiler.

Geleceğin okçu Hun savaşçısı daha çocuk çağında eğitimlere başlıyor, koyun sırtında biniciliği deniyor; önce sincap, gelincik ve kuşlara, sonra tilki ve tavşanlara ok atarak atıcılığa alışıyor, büyüdüğü zaman mükemmel bir atlı muharip oluyordu. 4-6. asır Batı kaynaklarına göre ise “Henüz ayakta durabilecek Hun çocuğunun yanında eyerlenmiş bir at hazır bulunur. Hunlar at üstünde yerler, içerler, alışveriş yaparlar, sohbet ederler ve uyurlar. At, başka bir kavmi yalnız sırtında taşıdığı hâlde, Hun at üstünde ikamet eder.” 7-10. asır Bizans kaynaklarına göre “Türkler sanki at üstünde doğmuşlardır, yerde yürümesini bilmezler.”
İbrahim Kafesoğlu, Türk Millî Kültürü, s. 208, 209 (Düzenlenmiştir).

Yukarıdaki metne göre atın Türklere hangi alanlarda ne gibi üstünlükler ve yararlar sağladığı söylenebilir?

Cevap: Özellikle askeri alanda iyi yetişmiş orduları olduğunu, at binmekte çok hünerli oldukları at ile bir oldukları konularında üstünlükleri olduklarını görürüz.

At, Türklere hem geçim kaynağı hem de savaşta üstünlük sağlayan bir araç olarak hizmet etmiştir. Atlar, Türk savaşçılarının mobilitesini artırarak hızlı ve manevra kabiliyeti yüksek bir hareket kabiliyeti sağlamıştır. Ayrıca, Türklerin kültüründe ve sosyal yaşamında önemli bir sembol olarak kabul edilmiş ve at üzerinde yaşam, iletişim ve etkileşim sağlamıştır.