Sahabe kavramı hakkında neler biliyorsunuz

Sahabe, sahabî kelimesinin çoğuludur ve dostlar, arkadaşlar, beraber bulunanlar manalarına gelir. Aynı manada kullanılan ashab kelimesi ise, “sâhib” (dost, arkadaş) kelimesinin çoğuludur.

Sahabe, terim olarak Hazreti Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’i, peygamberliği sırasında gören, Onunla konuşup görüşen, O’na iman eden ve Müslüman olarak ölen kimselere verilen isimdir.

Hz. Muhammed (s.a.v.) insani değerlerin ayaklar altına alındığı dönemde doğmuş ve bu toplumda yıllarca yaşamıştır. Kendisine vahiy geldiğinde ona inanan ve uyan insanlar onun dostu ve yol arkadaşı olmuşlardır. Bu döneme Asr-ı Saadet, bu dönemde İslam’la şereflenenlere de sahabe denilmektedir. Sahabi; sözlükte arkadaş, dost, veli anlamlarına gelir. Terim olarak ise, Hz. Muhammed (s.a.v.) zamanında yaşamış, Müslüman olarak Hz. Peygamber’i (s.a.v.) çok kısa bir süre olsa da görmüş, onun sohbetinde bulunmuş ve yine Müslüman olarak ölmüş kimse demektir.1 Ancak sahabe yerine sıkça ashab kelimesi de kullanılmaktadır. Sahabe ve ashabın tekili sahabidir.

İslam âlimlerinin çoğu sahabeyi böyle tarif etmişlerdir. Buna göre sahabe olmak için;

• Hazreti Peygamberle görüşmek,
• Onunla sohbet etmek,
• O’na iman etmek,
• Müslüman olarak ölmek şarttır.

Sahabî olabilmenin ilk ve gerekli şartı Müslüman olmak olduğuna göre, O’nu mü'min olarak görüp de sonradan dinden çıkan kimse (mürted), sahabî sayılmaz. Aynı şekilde kâfirken Hazreti Peygamber'i görüp o öldükten sonra Müslüman olan kimse de sahabî olarak kabul edilmez.