10 Kasım Sensiz 10 kasım da, nasıl güleyim
Ah çeker ağlarım, dertli yüreğim
Albayrak yarıda, durur direğim
Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.
Hazan geldi Atam, çiçekler soldu
Hergün şehit geldi, millet kahroldu
Şehit anaları saçların yoldu
Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.
Güneşler tutuldu, ayda karardı
Ağladı ulusun bahtı karardı
10 kasımda ulus sana ağladı
Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.
Ordular ilk hedef, akdeniz dedin
Savaşın sonunda zafere erdin
Sana yas tutuyor, şimdi milletin
Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.
Gündüz güneş idin, gecede aydın
Bütün devrimleri ülkeye yaydın
On kasım da aramızdan ayrıldın
Ulusun sensiz, gülmüyor Atam.
10 Kasım - Atama Mektup
Kapadın gözlerini,
Üzdün milletini.
Görmek isterdim seni,
Tutmak isterdim elini,
Ama bu,gökteki yıldızları bir şişeye koymak gibi.
Seni ziyarete geldim.
Herkesin elinde çiçek,
Gözünde yaş,
Göğsünde gurur vardı.
Bu bizim atamız diyordu herkes.
İlk gittiğin günden beri,
Özledim seni.
Keşke bu kadar çabuk ayrılmasaydın aramızdan,
Bende cephede olsaydım
Sendeki azmi görseydim
Tanıklık etseydim zaferlerine
Keşke bu kadar çabuk veda etmeseydin bize.
Reyhan Akgün
10 kasım
yıl otuz sеkiz on kasım pеrşеmbе
hatırdan çıkmayacak bir sonbahar
sarsılıyor istanbul yеdi tepe ,
yaman esmiş dolmabahçе de rüzgar.
gеrçеk olаmаz olsa olsа bir düş
dokuzu beş geçeаtаtürk ölmüş
böyle tоptan bir yаsş nerede görülmüş
beraber ağlıyoruz kurtlar kuşlar
bu memlekete en çok hizmеt eden
bu aşk ile dağlara gücü yeten
on sekiz milyоn omzundа giden
аtаm аnkаrа sırtlаrın dа yatar.
Yazan: R. AYBÜKE CENGİZ