Etkinlik 8 – Nasıl Davranırdım?
Amaç: Oruç ibadetinin kazandırdığı değerleri günlük hayatta doğru davranışlara dönüştürmek.
1. Örnek Olay:
Bir ramazan günü, teneffüste oyun oynarken arkadaşımla tartıştım. Arkadaşım bana bağırmaya başladı.
Cevap: Oruçlu olduğum için öfkelensem bile kendimi tuttum. Arkadaşımın bağırmasına aynı şekilde karşılık vermedim. Sakin ve anlayışlı davranarak onu kırmadan konuşmaya çalıştım. Çünkü oruç, bana sabırla hareket etmeyi ve öfkeye yenilmemeyi öğretir.
2. Örnek Olay:
Ramazan pidesi almak için fırında sıra bekliyordum. Bir arkadaşım yanıma geldi ve bekleyenlere fark ettirmeden sırayı bozdu.
Cevap: Ona kibarca “Sıra hepimiz için var, birlikte bekleyelim.” derdim. Başkalarının hakkını gözetmenin oruçlu bir insanın görevi olduğunu anlatırdım. Oruç, bana adil olmayı ve empati kurmayı öğretir.
3. Örnek Olay:
Kur’an-ı Kerim okumayı öğrenmiştim ve annemle mukabeleye gidiyordum. Babaannem de gitmek istiyordu ama yürümekte zorlanıyordu.
Cevap: Babaanneme destek olur, onunla yavaş yavaş camiye giderdim. Onun da bu sevabı kazanmasını isterdim. Oruç, sadece aç kalmak değil; büyüklerimize yardım etmek ve iyilik yapmaktan mutluluk duymaktır.
4. Örnek Olay:
Apartmanımızda düzenlenen iftara bazı arkadaşlarım çekindikleri için katılmadı.
Cevap: Onlara iftarın sadece yemek yemek olmadığını, birlik ve paylaşma zamanı olduğunu anlatırdım. Çekinmemeleri için güleryüzle davet eder, beraber olmanın güzelliğini hissettirmeye çalışırdım.
5. Örnek Olay:
Öğretmenlerim ve arkadaşlarımla iftar etmeye karar verdik. Fakat bir arkadaşımın annesi hasta olduğu için hazırlık yapamamıştı.
Cevap: Hiç düşünmeden onun görevini ben yapardım. Böylece hem yardımlaşmanın sevincini yaşar hem de arkadaşımın yükünü hafifletmiş olurdum. Oruç, bana paylaşmanın huzurunu ve fedakârlığın güzelliğini öğretir.
Genel Değerlendirme:
Oruç, sadece yemek yememek değildir. Oruç; sabır, hoşgörü, merhamet, paylaşma ve saygı gibi değerleri kalbimize yerleştirir. Oruçlu insan öfkesine hâkim olur, yardıma koşar, kırıcı değil birleştirici olur.