Suffe’de eğitim gören genç sahabiler

Ashab-ı Suffe, Arapça “sahipler, arkadaşlar” manalarına gelen “ashab” kelimesiyle, “eyvan, sed, sofa” gibi manalara gelen “suffe” kelimesinden oluşmuş bir tabirdir. Medine’ye hicretten sonra Hz. Peygamber’in Medine’deki mescidine bitişik gölgelikte barınan ve ilim tahsili ile uğraşan sahabilere verilen genel isimdir.

Suffe’de eğitim gören genç sahabelerden bazıları;

Abdullah b. Mesud (r.a.), Abdullah b. Ömer (r.a.), Abdullah b. Mesûd (r.a.), Ebu Hüreyre (r.a.), Ukbe bin Amr (r.a.).

CAFER B. EBİ TALİP (ö. 8), "Rasûlullah'ın peygamberliğini isbat için hiçbir mucize olmasa dahi, sadece O'nun (sav) ashabı bile (bunun isbatına) yeter." 

ÜSAME B. ZEYD (ö. 54), Medine'de kalmasına ihtiyaç duyduğu Ömer için komutanı Üsame'den izin isteme nezaketi gösteren Halife Hz. Ebû Bekir olmak üzere, gerek Hz. Peygamber'in atamasında ve gerekse vefatından sonra halifenin onaylayıp göndermesinde Üsame'ye itaat eden pek çok sahabe, hem İslam'ın, hem de kendilerinin ne denli erdemli olduklarını burada bir kez daha ispatlamışlardır.

MUS'AB B. UMEYR (ö. 3), Ailesi onu bu yeni dinden vazgeçirmek için her çareye başvurmuştu. Ama Mus'ab, ailesini de, servetini de, Mekke'yi de terkedip Habeşistan'a hicret etti. 

ERKAM B. EBİ'L-ERKAM (ö. 55), Hz. Peygamber'e sadakatle bağlanarak evini O'nun (sav) emrine verdi. Resûl-i Ekrem, İslam tarihinde "Daru'l-Erkâm" diye anılacak olan bu evi tebliğ faaliyeti için çok elverişli bularak merkez haline getirdi.