Felak ve nas surelerinin günlük hayatımızdaki yerini kısa maddeler hâlinde

Felak Suresi Anlamı (Diyanet Meali) Rahmân ve Rahîm olan Allah´ın adıyla. De ki: “Yarattığı şeylerin kötülüğünden, karanlığı çöktüğü zaman gecenin kötülüğünden, düğümlere üfleyenlerin kötülüğünden, haset ettiği zaman hasetçinin kötülüğünden, sabah aydınlığının Rabbine sığınırım.”

Nas Suresi Anlamı (Diyanet Meali) Rahmân ve Rahîm olan Allah´ın adıyla De ki: “Cinlerden ve insanlardan; insanların kalplerine vesvese veren sinsi vesvesecinin kötülüğünden, insanların Rabbine, insanların Melik’ine, insanların İlah’ına sığınırım.”

Kur'an-ı Kerim'de yer alan son iki suredir. Nas Suresi 6, Felak Suresi 5 ayetten oluşmuştur. Felak ve Nas Surelerinin faziletleri hakkında hadislerde birçok bilgi yer alır. Günümüzde de en çok okunan surelerden olarak dikkat çekmektedir.

Felak ve Nas Sureleri kazadan, beladan, hastalıktan, kötü insanların şerrinden, nazarlardan korunmak için sıkça okunabilir.

Felak ve Nas Surelerinin faziletine dair birçok rivayet nakledilmiştir. Kur'an-ı Kerim'in üçte birine denk gelen fazileti bulunmaktadır. Koruyucu özelliği, şifa verici olması nedeniyle yatmadan önce ve her namazdan sonra okunması gerektiği belirtilmiştir.

Felak ve Nas Sureleri ile ilgili bazı hadisler şöyle;

Hz. Âişe'den rivayet edilen bir hadise göre Resûl-i Ekrem rahatsızlık ânında ve gece yatağına gireceği sırada İhlâs, Felak ve Nâs sûrelerini okuyup avuçlarına üfler ve elleriyle bütün vücudunu sıvazlardı (Buhârî, "Feżâʾilü'l-Ḳurʾân", 14; Ebû Dâvûd, "Edeb", 98; Tirmizî, "Daʿavât", 21).

Ukbe b. Âmir'den gelen bir rivayette de Hz. Peygamber'in kendisine şöyle dediği belirtilmiştir: "Ey Ukbe! Sen 'Kul eûzü bi-rabbi'l-felak' sûresini oku; zira Allah'a bu sûreden daha sevimli gelen ve daha beliğ olan hiçbir sûre okuyamazsın; mümkün oldukça onu oku" (Müsned, IV, 149, 155: sûrenin fazileti hakkındaki diğer rivayetler için bk. İbn Kesîr, VIII, 550-553; Süyûtî, ed-Dürrü'l-mens̱ûr, VIII, 684-688; Şevkânî, V, 518-519). Bazı tefsirlerde yer alan (meselâ bk. Zemahşerî, IV, 657; Beyzâvî, II, 629) ve muavvizeteyni okuyan kimsenin sanki Allah'ın indirdiği bütün kitapları okumuş gibi olacağını ifade eden hadisin mevzû olduğu kabul edilmiştir. (İbnü'l-Cevzî, el-Mevżûʿât, I, 239-241; Zerkeşî, I, 432).