Her nimetin kendi cinsinden bir şükrü vardır

Nimet; sözlükte masdar olarak “bolluk ve iyi hal içinde olmak”, isim olarak “maddî ve mânevî imkânlar” anlamına gelen nimet (na‘me) kelimesini, İbnü’l-Cevzî “insana refah ve mutluluk sağlayan meşrû şey”, Seyyid Şerîf el-Cürcânî “özel bir amaç veya bedel gözetilmeksizin yapılan iyilik” diye tanımlamıştır.

Şükür, her nimetin Allah’tan geldiğini bilip dil ile de hamd etmektir. Allahü teâlânın emirlerini yapıp yasak ettiklerinden sakınmak şükretmek olur. İnsanların hidayeti için çalışmak, onları irşat etmek de şükür sayılır.

• Akıl nimettir. --> Şükrü düşünmektir.
• Vücut nimettir. --> Şükrü oruçtur.
• Servet nimettir. --> Şükrü infâktır.
• Bilgi nimettir. --> Şükrü öğretmektir.
• Vatan nimettir. --> Şükrü korumaktır.
• İnsan olmak nimettir. --> Şükrü Allah’a kulluktur.
• Sağlık bir nimettir. --> Şükrü ibadet etmektir.
• Duyu organlarımız nimettir --> Allah’ın rızası yolunda kullanmaktır.
• Araba nimettir --> Hayırlı işlerde kullanmaktır.
• Konuşma nimettir -->  Şükrü güzel sözler söylemektir.
• Okuyabilmek nimettir. --> Şükrü faydalı şeyler okumaktır.
• Yiyecekler nimettir --> Şükrü helal yemektir.
• Anne, baba nimettir --> Şükrü saygı duymaktır.