Kutsal Yerler Sorunu’nun, Osmanlı dış siyasetine etkileri

Kırım Savaşı öncesinde Rusya, “Sıcak denizlere inme” ve “Boğazları kontrol altına alma” hedefiyle “Hasta Adam” Osmanlı’nın defterini dürmek için harekete geçti. Savaş için yeni bir bahane üretmek adına Rus Çarı I. Nikola, Ortodoksluğun ve Doğu Hıristiyanlığı’nın koruyucusu olduğu iddiası ile “Makamat-ı Mübareke” yani “Kutsal Yerler” sorununu gündeme getirdi.

“Kutsal Yerler”, Kudüs’te bulunan Hz. İsa’nın doğduğu Beytü’l-lahim mağarası ve kilisesi, Kamame Kilisesi, Kutsal Mezar Kilisesi gibi yerlerdi. Bu yerlerde çeşitli Hıristiyan mezheplerinin ayin ve ibadet hakları olmakla beraber, anahtarlarının muhafazası ve hizmetlerinin görülmesi gibi işler Kanuni Sultan Süleyman döneminden itibaren “Katoliklere” bırakılmış durumdaydı. “Rum Ortodoks Kilisesi” ise bu hakları ilk kez 1634’te elde etti ve o tarihten itibaren iki mezhep arasında bu mekanlar için bir mücadele başladı.