Tenvin, sözlükte “nunlamak” anlamına gelir. Kelimelerin sonuna gelen ve cezimli nun sesi veren iki üstün ( ً ), iki esre ( ٍ ) ve iki ötreye ( ٌ ) tenvin denir.

Tenvin ya da bilinen adıyla tenvin harekesi, iki ötre, üstün ve esrenin ifade ediliş tarzına verilen addır. Sakin nun bir kelimenin sonunda veya orta kısmında cezimli nun olması halidir.

Tenvindeki cezimli nun sadece okuyuşta vardır, yazıda görülmez. Ayrıca bu nun vasıl (geçiş) hâlinde ortaya çıkar, vakıf (durma) hâlide kaybolur, okunmaz.

Örnek: اَحَدًا اَحَدَا - اَحَدٌ اَحَدْ - اَحَدٍ اَحَدْ
Kelimenin ortasında veya sonunda bulunan cezimli nuna da sakin (harekesi olmayan) nun denir.

Örnek: اَنْعَمْتَ - مَنْ

Bir kelimede tenvin veya sakin nun varsa mutlaka orada dört tecvid kuralından biri bulunur.
Bunlar; ihfa, izhar, iklab ve idgamdır.