Haritalarda yer şekillerinin gösterimi

Dünya yüzeyindeki yer şekillerinin haritalara aktarılmasında çeşitli yöntemler geliştirilmiştir. Bunlar; eş yükselti eğrileri yöntemi, kabartma, gölgelendirme, tarama ve renklendirme yöntemleridir.

1. Kabartma yöntemi

Bu yöntemle çizilen haritalarda yatay ve dikey olmak üzere iki farklı ölçek bulunur. Yeryüzü şekillerinin anlaşılmasında üç boyutlu görsellik sunar. Ancak kabartma haritalar yapım maliyetlerinin fazla ve taşınmasının zor olması nedeniyle yaygınlaşmamıştır.

2. Renklendirme yöntemi

Yükselti basamakları renk tonları ile gösterilir.Yükseltiler ile birlikte denizlerin derinlikleri de gösterilebilir. Genel olarak denizlerde derinlik arttıkça mavinin tonu koyulaşır. Yeryüzünde yükseltisi deniz seviyesine yakın yerler yeşil ile gösterilirken yükseklik arttıkça önce açık yeşil kullanılır daha sonra sarı, turuncu ve kahverengi tercih edilir. Yükseklik arttıkça kahverenginin tonu koyulaşır. Haritada kullanılan renklerin sembolize ettiği yükselti basamakları, harita lejantında mutlaka verilmelidir.

3. Eş yükselti eğrileri (izohips) yöntemi

Deniz seviyesinden itibaren aynı yükseklikteki noktaların birleştirilmesi ile elde edilen eğrilere izohips denir. Yeryüzü şekilleri ile  birlikte denizlerin derinlikleri de gösterilebilir. Derinlikleri gösteren bu eğrilere ise izobat (eş derinlik eğrisi) denir.

4. Gölgelendirme yöntemi

Haritanın bir köşesinden yerşekillerinin 45° eğimli bir ışıkla aydınlatıldığı düşünülerek ışık alan yerler boş bırakılır. Gölgede kalan yerler ise gri veya kahverengi ile gösterilir.

5. Tarama yöntemi

Yerşekilleri eğim durumuna göre boyu, sıklığı ve ka­lınlığı değişen çizgilerle gösterilir. Eğimin fazla oldu­ğu yerlerde çizgiler kısa, kalın ve sık, eğimin az olduğu yerlerde ise çizgiler ince, uzun ve seyrektir. Düz alanlar ise boş bırakılır.