Ya '#dershanem olmasaydı' ne olurdu

TWİTTER VE ‘YA ‘#DERSHANEMOLMASAYDI’ NE OLURDU? SORUSUNUN CEVABI

Aşağıda alıntı yaptığım bu yazıyı, İstanbul da bir dershanede öğretmen olan bacım Güner Hoca gönderdi. Ben de onun dershaneler hakkındaki duygu ve düşüncelerini sizlerle paylaşmak istedim. Şöyle ki;

‘...Twitter da şöyle bir ifade gördüm ‘ #dershanemolmasaydı ‘ diye… Görür görmez zihnim devamını hızlı bir şekilde farklı farklı hislerle tamamladı. O kadar çok cümleler kurdu ki hızlıca, koca bir dershane yılları geldi geçti gözümün önünden… Sonra ne mi oldu? Gülümsedim, içimde bir şeylerin özlemini duya duya gülümsedim… Bu gülümsemem biraz buruktu ama….

Gerçekten de dershane yılları; sınav stresi, koşuşturmaca ve çalışma temposu içinde rüzgâr gibi geçti. O kadar yoğun bir dönemden, yüzümü de şu an gülümsetecek hangi anılar takılıp kalmıştı ki zihnimde? Ben tekrar gülümsedim çünkü bir sürü anım vardı…

Birçok öğretmenimiz vardı ve bir de fizik dersinin öğretmeni, vardı. Aslında o hiç sevmediğim bir dersin, çok sevdiğim hocası idi. Genelde hoca sevilmeyince derste sevilmez ya… İşte ben de dersin hocasını çok sevdiğimden mütevellit, dersi de sevdim. Dersin hocası canım hocam…

Bugün bile sorsanız hatırlarım [P=BASINÇ V=HACİM n=GAZ SABİTİ R=GAZ SABİTİ T=SICAKLIK] P.V=n.R.T  yani ‘Paran Varsa Ne Rahat’ formülü işte… Hocamız bize böyle derdi ve formülü aklımıza yerleştirirken. Ama sonunda daha da yararlı ve daha da güzel değerlerden de bahsederdi. Adeta ezberlettiği formülü bile yalancı çıkartan…

‘#dershanemolmasaydı ‘ne rahattı aslın da her şey!.. Sadece P.V=n.R.T kısmını öğrenecektim ve de param varsa ne rahat olacaktı benim için her şey…

İlk defa bir hocam farklı değerleri de öğretti bize fiziğin yanında.. Herkesi sevmekle başlar her şey dedi… Fiziğime aykırıydı oysa bu söylediği… Kendimi seviyordum ya! Yetmez miydi işimi iyi yapmaya?..

Devlet, vatan, millet, hay(ı)r ve hizmet kelimelerini bir cümlede kurmaya / kullanmaya başladım daha sonra… ‘Devlete, vatana, millete, hayırlı bir insan ol, hizmet et’ derdim kendime ve bunu anlatmaya çalışırdım herkese…

‘#dershanemolmasaydı‘‘iyi bir insan ol’ cümlesi yeterdi sanki bana. Niyetim iyi, kalbim temiz olunca, daha çok çalışmaya zorlamazdı vicdanım beni yani. ‘#dershanemolmasaydı‘ vicdanım da çok rahat olacaktı aslında.

‘#dershanemolmasaydı‘öğretmenliği bu kadar sevmeyecektim ve belki de gıda mühendisi olacaktım ben. Şimdi yaptığım dershane öğretmenliği yerine… Ve hiç bir zaman anlayamayacaktım hocalarımın her bir öğrencisini ayrı ayrı sevip, değer vermenin ne demek olduğunu ve bizim için duymuş olduğu üzüntüleri ve endişeleri ve üzerimize nasılda tir tir titrediklerini...

Sizin için; ’merdiven altı iş yapıyorlar‘ demişler. Acaba hocam hiç yer ayırt etmeden sorularımıza bakardınız ya hani… Etüt odalarında, koridorlarda, kantinlerde, hatta merdivenlerde bile… Acaba bunu mu demek istediler de beceremediler demeyi?.. Yani aslında szin öğrenci yetiştirmek için fedakârlığınızdan mı bahsetmek istediler de olmadı…‘ #dershanemolmasaydı ‘üzülmezdim bu anlaşılamayışınıza...

Bir şey daha var üzüldüğüm aslında… Ben sizi tanıdım, mesleğinize saygı duydum, peşinizden de gelebildim ve öğretmen oldum ya sonradan… ’Hocam ben de öğretmen olmaya karar verdim’ diyen kendi öğrencime ne demeliyim şimdilerde acaba işte bunu bilemedim. ’Senden çok iyi bir öğretmen olur‘ mu demeliyim? Yoksa ‘bırak sen öğretmen olmayı başbakan ol‘ mu demeliyim? Bunu da inanın bilemedim… Aslında istemiyorum da öğretmen ol demeyi öğrencilerime çünkü yarın bir gün Eminönü’nde bekleşen güvercinlerin yerine konulmasınlar diye...

Mesleğimize saygıyla bakan bir ‘BAKAN’ımız olsa da, olmasa da, benim gönlümde hep saygınsınız hoca(ları)m.. Kara tahta başında herkese ilk dersi veren ve öğretmenliğin kutsallığını anlatan / yaşayan ve bunun nasıl olduğunu bizlere anlatan ve sizden ilk öğrendiğim öğretmenlerim  benim… Elimde kalem tutmayı öğreten ilk hocamdan, fiziği sevdiren hocama ve meslek diplomamı elime veren her hocama binlerce teşekkür ediyorum. Sizler benim için çok değerlisiniz hocalarım…

#dershanemolmasaydıbu gün öğrencilerimin ‘artık öğretmen olunmaz‘ sözlerini söylemeleri ya da benim onlara bunu söylemem acıtmayacaktı içimi bu kadar. Dayanılır gibi değil bu imtihan. En iyisi kapatın dershaneleri gitsin ya!.. Ben gideyim, öğretmenlerim gitsin, öğrencilerim gitsin, bitsin… Anılar gitmez ama. Onlar kalacak ama herkes gitsin de, kim rahat edecekse etsin…

Ahh ahhh #dershanemolmasaydı  P.V=n.R.T olacaktı … Ama ol(a)madı…

Ahh ahhh #dershanemolmasaydı ama oldu işte bir kere… Çok sevdiğim hocalarım oldu, öğrencilerim oldu, anılarım oldu, işim oldu, gücüm oldu. Olanlar oldu da bu son yapılan şey Başbakanın yaptığı bu şey hiç olmadı… Ama olsun benim de dualarım var…

GNRKRDG…’

Ah be hocamcım… Üzme sen canını. Artık dershane olmasına da hiç gerek yok ki... Yeter ki ‘…milletimin imanını selamette görürsem, cehennemin alevleri içinde yanmaya razıyım…’ diyen senin gibi itfaiye erleri olsun!... 145 ülkede sizi bekleyen daha milyonlarca ülkenin çocukları var… Karamsar olma!.. Hem bunu yapanların akıbetlerini de sana söz veriyorum beraberce yaşarken göreceğiz…

Hem bunlar değil miydi? Dershaneleri kapatsalar da İmam hatip liselerini açıyoruz diyen... Bak oralarda da ne olduğunu anlatan bir diğer mektup da bir diğer hocamdan; ‘…İmam hatip lisesinde müdür yardımcılığı yapıyorum. Bugün yazdığınız yazıya destek vermek için yazıyorum. Şu an lise bir sınıflarımız 55 kişilik. 57 olanlar da var. Öğrencilerimizden lise 3 geçenlerden namaz surelerini bilmeyen hiç az değil. Bölgesel Kuran okuma yarışmalarına gönderecek, doğru düzgün öğrenci bulamıyoruz. Lise birlerin beşte biri çarpım tablosunu bilmiyor. Sınıflardan bayan öğretmenler ağlayarak çıkmaya başladı. Derslere bayan öğretmenler kapalı girmek için imam hatiplere geliyor. Kadromuzdaki 62 öğretmenin 41 tanesi bayan. Disiplini sağlayamıyorlar. Erkek sınıflarının Kuran ve Arapça derslerine de bayan öğretmenler giriyor. Temel dini bilgilere giren bir bayan nasıl gusül konusunu anlatacak? Okul başlayalı 2 ay oldu hala Arapça ve Kuran kitapları bekliyoruz. İki yüz kadar eksik var. Aynı binada Anadolu lisesi öğrencilerimiz de var. Sınıfları 30 kişilik. Öğretmenler düz sınıflarına girmek istemiyor. Anadolu sınıflarını bir bir öğretmenlere paylaştırıyoruz. Kavga çıkıyor yoksa. Aynı binada eğitimde eşitsizlik her boyutuyla yaşanıyor. Yazılacak o kadar sorun var ki. Allah baştakilere akıl bize sabır versin…’ diyor… Sanırım bundan sonra hepimizin söylemesi gereken; ‘Allah baştakilere akıl, bize de sabır versin’ demek herhalde, değil mi?

Allah’ım baştakilere akıl, bize de sabır ver…

Allah’ım baştakilere akıl, bize de sabır ver…

Allah’ım baştakilere akıl, bize de sabır ver…

Önder AYTAÇ