Abdürrahim Karakoç kimdir, kısa hayatı, edebi kişiliği ve eserleri nedir, Abdurrahim Karakoç sözleri

Abdurrahim Karakoç kimdir

(d.1932, K.maraş, Elbistan, Ekinözü (Cela) Köyü - ö. 7 Haziran 2012, Ankara) Şair, gazeteci. Abdurrahim Karakoç, son dönem yergi şiirimizin temsilcilerindendir. Karakoç, hece ölçüsünü büyük bir ustalıkla kullandığı şiirleriyle günümüzde âşık tarzı şiirin önde gelen temsilcileri arasında yer aldı. Şair, özellikle İsyanlı Sükût, Tohdur Beğ, Hâkim Beğ, Mebus Beğ adlı şiirleriyle halkın duygularına tercüman oldu.

Kendi dilinden kendi tarifi

'Ebedî kudretin tek sahibinden alınan emir üzerine 7 Nisan 1932 tarihinde dünyaya gelmişim. Çocukluğum şöyle-böyle geçti. Kıt imkânlara, kıtlık yıllarına rağmen hâlâ o günleri özlerim. Birçok kimseye o yılları anlatsam, 'Özlenecek neresi var? ' diyebilirler, amma ben hep çocukluk yıllarımı sevdim. Şiir yazmaya küçük yaşlarda başladım. Zaten bizim oralarda her genç şiir yazar. Bu tutku başka bir meşgalenin veya işin olmayışından kaynaklanıyor gibime geliyor. Ben de avareydim, boşluğumu şiirle doldurmaya çalıstım. Benimle şiire başlayanlar yalnızlıktan, yardımsızlıktan dökülüp gittiler.

Bana gelince: Sağolsunlar, iktidarların ve muhalefetin irikıyım politikacıları, ihtilal cuntacıları, 'bilimsel' cüppeliler, entellektüel züppeler, millî soyguncular, sosyete parazitleri, sermaye sülükleri, zulüm-işkence makineleri, adalet katleden hukukçular, dalkavuklar, üçkağıtçılar v.s. hep bana yardımcı oldular. Şiir malzememi veren onlar, öfkemi bileyen onlar oldular. Yardımlarını inkâr etmiyorum, fakat teşekkür de etmiyorum. Dinsizlerin değil, din düşmanlarının, yani İslâm düşmanlarının da az yardımı olmadı. Bir bakıma dinî duygularımın kuvvetlenmesine vesile oldular. En uygun zamanda yaşadığıma inanıyorum. Yardımcılarım (!) var oldukları sürece yazmaya devam edeceğim. Allah (cc) kısmet ederse...'

Abdurrahim Karakoç sözleri

Bana diyorlar ki; “İkinci bir Mihriban daha olur mu?” Olmaz yavrum, bir kişiye yıldırım iki defa düşmez.
İyi dosta gelince… geç bulunur, güç bulunur. Çıkardan uzak, sevgiye yakın olurlar. Sayıları azdır.
Bizi rahmetinle ıslat Allah’ım. Yürekler taş gelip taş gitmesinler…
Kalmışım ara yerde, tozdayım, dumandayım Kirli bir mekândayım, iğrenç bir zamandayım.
Şerefe kalkan bardaklar,
Şeref vermez şerefsize!
Ulan ayyaş dangalaklar,
Lazım değil şeref’size!
Hiç kimsen yoksa nefsin vardır.
Ne ayağım uydu ne de kafam uydu. Belli ki ben bu çağın yabancısıyım.
Umutlar kuş oldu, haberin var mı?
Dönüşü vardır her bir gidişin.
Acılar toprağa gömülür, hatıralar ise yüreğe.
Korkuyorum, belki yarın geç olur? Geleceksen bir gün önce gelsene.
Hayattaki insanlar kabirdeki ölülerden daha yalnız.
Delileri avutmanın hiçliğini geç anladım.
Sonbahar mevsiminde son yağmur yollara yağarken gel.
Dört mevsim de kış oldu. Haberin var mı?
Siz orucu eğer doyurursanız oruç sizi aç bırakmayacaktır.

Abdurrahim Karakoç eserleri

Hasan'a Mektuplar (1965)
El Kulakta (1969)
Vur Emri (1973)
Kan Yazısı (1978)
Suları Islatamadım (1983)
Beşinci Mevsim (1985)
Dosta Doğru(1994)
Akıl Karaya Vurdu (1994)
Yasaklı Rüyalar (2000)
Gökçekimi (2000)
Gerdanlık-I (2000)
Gerdanlık-II (2002)
Gerdanlık-III (2005)
Parmak İzi (2002)
Düşünce Yazıları, Çobandan Mektuplar(Deneme)

Mihriban (aşk)

Sarı saçlarına deli gönlümü

Bağlamışlar, çözülmüyor Mihriban!

Ayrılıktan zor belleme ölümü

Görmeyince sezilmiyor Mihriban!

Yâr deyince kalem elden düşüyor

Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor

Lâmbamda titreyen alev üşüyor

Aşk kağıda yazılmıyor Mihriban!

Önce naz sonra söz ve sonra hile

Sevilen seveni düşürür dile

Seneler asırlar değişse bile

Eski töre bozulmuyor Mihriban!

Tabiplerde ilaç yoktur yarama

Aşk değince ötesini arama

Her nesnenin bir bitimi var ama

Aşka hudut çizilmiyor Mihriban!

Boşa bağlanmamış bülbül gülüne

Kar koysan köz olur aşkın külüne

Şaştım kara bahtın tahammülüne

Taşa çalsam ezilmiyor Mihriban!

Tarife sığmıyor aşkın anlamı

Ancak çeken bilir bu derdi, gamı

Bir kördüğüm baştan sona tamamı

Çözemedim çözülmüyor Mihriban!

Abdurrahim Karakoç