Allah (c.c.), insanı en güzel biçimde yaratmıştır. İnsana akıl ve irade vermiş, yarattıklarının çoğundan üstün kılmıştır. Yeryüzünü insanın emrine vermiş, güzel ve temiz yiyeceklerle ikramda bulunmuştur. Hangimizin güzel davranışlarda bulunacağını sınamak için dünyayı bir imtihan meydanı kılmıştır. İnsanın, niçin yaratıldığını ve nereden gelip nereye gideceğini unutmaması için onu bilgilendirmiştir. Böylelikle insanın üstün yaratılışındaki lütuflar, ilahî bilginin insana iletilmesi ile devam etmiştir. İşte Allah’ın (c.c.) insanlara bildirdiği bu ilahî bilgiye vahiy denir. Bu bilginin iletilme şekli de vahiy olarak isimlendirilir.

Kur’an-ı Kerim’de, hadis-i şeriflerde ve sahabilerin sözlerinde Arapların İslam’dan önceki inanç, tutum ve davranışlarını İslami dönemdekilerden ayırmak için cahiliye kavramı kullanılmıştır. Bilgisizlik, cehalet, zorbalık, barbarlık ve vahşet hüküm sürdüğü için o döneme bu isim verilmiştir. Cahiliyenin temel özellikleri ve o döneme damgasını vuran hususlar; bilgisizlik, şirk, putperestlik, kabile asabiyeti, zorbalık, zulüm, haksızlık, adaletten, sulh ve nizamdan yoksunluk, çapulculuk, insan haklarını çiğnemek, insanların soylarından dolayı ayıplanması veya üstün görülmesi, çocukları öldürmek, kız çocukları toprağa gömmek, vahşiyane hareketler, kan davası, içki, kumar gibi davranışlardır. İslam bunların tamamını yasaklamıştır. (Sarıçam, 2015: 42.)

İşte, dünyanın bu vaziyeti; insanlığın vahye, vahyin şefkat ve adalet yüklü iklimine ne kadar muhtaç olduğunu apaçık göstermekteydi. İnsanlığın hak ettiği insanca bir yaşam, ancak ve ancak Allah’ın (c.c.) emir ve yasaklarına göre oluşturulmuş bir sistemle mümkün olabilirdi. Vahyin gönderiliş amacı da buydu. Zaman zaman doğru yoldan ayrılan insanlığa vahyin indirilişi, Rabbimizin insana duyduğu sevgi ve şefkatinin apaçık bir göstergesidir.

Vahyin en önemli gönderiliş amacı tevhiddir. Bütün peygamberlerin ortak mesajı insanlara Allah’tan (c.c.) başka ilah olmadığını tebliğ etmektir. Allah’ın elçileri insanları yalnızca Allah’a (c.c.) kulluk etmeye davet etmişlerdir. Vahyin gönderiliş amaçlarından biri de insana kulluk görevinin hatırlatılmasıdır. Allah (c.c.), akıl ve vahiy nimeti ile şerefli kıldığı insanı başıboş bırakmamış, ona sorumluluklarını hatırlatmış; hayatın ve ölümün bir gayesi olduğunu bildirmiştir. Ayrıca, vahiyle kulluk görevi hatırlatılan insana, hesap gününde “Bilmiyorduk.”, “Habersizdik.” gibi bahanelerin bir geçerliliğinin olmadığı bildirilmiştir. Vahyin gönderiliş amaçlarından biri de insanın yalnızca akılla ulaşamayacağı konularda insanı bilgilendirmektir. Allah’ın (c.c.) insana verdiği en büyük nimet, akıldır. Rabbimizin bu nimeti sayesinde olan biteni anlamlandırırız ama akıl gücümüz sınırsız değildir. İnsan; yeryüzündeki eserleri, muhteşem yaratılışı inceleyerek aklı sayesinde Yaratıcısının varlığını ve birliğini fark eder. Rabbini tanır fakat O’nun isim ve sıfatlarının tamamını aklıyla kavrayamaz. Yine ibadetler, helal ve haramlar sadece akılla bilinemez. Allah (c.c.) peygamberler göndermekle aklımızla ulaşamayacağımız bilgileri bizlere vahyetmiş, böylelikle bize merhamet etmiştir