Atatürk’ün sanata ve spora verdiği önem

Atatürk’ün sanat ve spora olan düşkünlüğü ve bu alanlara verdiği önem onun hayatındaki izlerle daha iyi anlaşılmaktadır. Geçmişten günümüze kadar gelen resimler, videolar ve belgeler sanata ve spora verdiği önemi ve devlet olarak bu alanlarda yapılan hususi yatırımları göstermektedir.

Atatürk’ün spora verdiği önem onun sürekli olarak yüzmesi ve sporcuya sahip çıkarak nasihat etmesiyle anlaşılabilir. Tiyatronun ve sinemanın kurulmasında, tiyatro faaliyetlerinin geliştirilmesinde yaptığı yatırımlar bugün bile etkisini göstermektedir. Kültürel gelişmeleri bilim, akıl, mantık, kültür alanlarından değerlendirerek sanata, sanatçıya, spora ve sporcuya verdiği değeri sözlerinde ve hayatında göstermiştir.

Atatürk, yaşadığı dönemde milli kültürün bir aynası olan sanat anlayışını benimsemiştir. Çünkü o dönem Türkiye’nin yeniden yapılanma süreciydi ve milli kültürün oluşması önemliydi. Burada sanat bir araç görevi görecekti. “Güzel sanatlarda muvaffak olmak, bütün inkılaplarda başarıya ulaşmak demektir. Güzel sanatlarda muvaffak olamayan milletler ne yazık ki, medeniyet alanında yüksek insanlık sıfatıyla yer almaktan ilelebet mahrum kalacaklardır. Milletimizin güzel sanatlar sevgisini her türlü vasıta ve tedbirlerle besleyerek inkişaf ettirmek milli ülkümüzdür” sözleriyle Atatürk bu sanatın Türk milleti için ne kadar önemli olduğunu vurgulamıştır.

Sanayi-i Nefise Osmanlı zamanından kalmadır ve burası Atatürk tarafından imar ettirilip Güzel Sanatlara dönüştürülmüştür. Avrupa'nın çeşitli sanat merkezlerine burada yetişmiş olan sanatçılar gönderilmiştir. Avusturya, Fransa ve Almanya’ya pek çok öğrenci heykel, mimarlık ve resim sanatlarını öğrenmesi için gönderilmiştir.

Atatürk’ün sanatçıya verdiği değer çok büyüktür. Devrin Türk ocağında İstanbul Şehir Tiyatrosu’ndan Ankara’ya gelen sanatçılar temsiller vermektedir. Henüz devlet tiyatroları kurulmuş değildir. Atatürk bu temsillerden birini izlemiştir ve çıkışında sanatçıları Çankaya’ya davet etmiştir. Çankaya’da ağırladığı sanatçılar kendisine iltifat yağdırmaktadır. Reşit Galip ayrılma vakti geldiğinde sanatçılara Atanın elinin öpülmesi gerektiğini söylemiştir. Atatürk ise “Sanatçı el öpmez, sanatçının eli öpülür” diyerek sanatçıların ellerini öpmüştür.