Alışkanlıklar düzenli ve sürekli olarak kendini gösteren öğrenilmiş , bilinç altına  yerleşmiş  davranışlar  bütünüdür.  Olumsuz tarafı ile hayatı kafese alan alışkanlıklar  yıkılması güç çelik duvarlardır. İnsanoğlunun en büyük zaaflarından birisi olup hayatta  vazgeçilmesi zor olanlar listesinde birinci sıradadır. Alışkanlıklar ki, bileğe kelepçe, ayağa pranga  ve boyuna zincirdir.

    Her alışkanlık kötü bir anlam taşımaz. Yararlı , hayırlı ve güzellikler dolu  alışkanlıklar da vardır. Burada irdelenen alışkanlık   olumsuz, insanları kendisine yabancılaştıran ve onların aleyhine olanlardır. Hayat  alışkanlıklarla doludur . İnsanlar  bu  alışkanlıklarını  önce kendileri oluşturur. Ardından alışkanlıklar onları ve kişiliklerini inşa ederek  hayatlarına egemen olur. Ve sonunda  bu alışkanlıklar  ihtiyaç haline gelir.  Kişiliğinizi  oluşturan alışkanlıklar  sizi her yerde ele verir. İbni Haldun bu yüzden ‘’ insan alışkanlıklarının çocuğudur ‘’ demiştir.  Bir köylü, bir danayı doğar doğmaz kucağına alıp sevmiş, sonra da bunu âdet edinmiş. Her gün danayı kucağına alıp taşırmış. Sonunda buna o kadar alışmış ki dana büyüyüp koskoca öküz olduğu zaman onu yine kucağında taşıyabilmiş. Bu kıssa alışkanlığın ne büyük güç olduğunu çok iyi anlatır.

   Alışkanlıklar rutinleşmiş bağımlılıklardır. Edinilmesi kolay olsa da terk edilmesi hiçte öyle değildir.  Tilkiler bile  derisinden vazgeçse de alışkanlıklarından vazgeçemez. Balzac ‘’Hiç kimse bir alışkanlığa veda etme cesaretini gösteremez ‘’ demiştir.  Onlardan kurtulmak insanın derisinin yüzülmesi gibi bir şeydir. Yavaş yavaş gelişip, sincice  ilerler  ve uygun  zemini  bulduğunda demiri atar .  Zehirli bir yılan gibi  fark ettirmeden boynunuza dolanıp zehrini akıtır . Alışkanlığım zincirleri önce duyulmayacak kadar hafiftir. Zaman geçtikçe kırılmayacak kadar güçlü olur. Horace Mann ‘’ Alışkanlık, bir halata benzer. Her gün bir lifi örer ve sonunda, onu koparamayacak kadar güçlü yaparız’’ der. Bazı araştırmalara göre insanların davranışlarının çoğunu alışkanlıkları yönetir. Yapacağı eylemleri genelde düşünerek değil  alışık olduğu şekilde gerçekleştirir. Sonunda da alışkanlıklar insanları düşünmekten geri bırakır. Örneğin güneşin doğup batması bir alışkanlık hadisesi haline geldiği için pek çok kişi bu büyük olayı düşünmez. Çünkü her gün güneş doğduğu için , bu hadiseye alışan insanlar bunun  ne kadar büyük bir olay olduğunun farkına varamamaktadırlar. Bu yönü ile de alışkanlıklar, hayreti öldüren bir katildir.

   Alışkanlıklar özgürlüğe getirilen sınırlamalarıdır. Yaşamı otomatiğe bağlamaktır. Her gün aynı yoldan gitmek, hep aynı yere oturmak ve aynı işleri aynı yöntemle yapmak, beyazın üzerine hep  siyahı tercih etmek hep  alışkanlıkların eseridir. Bu da  bir mahpusluk ve esaret halidir. Alışkanların etkisiyle aynı hatalar yapılıp  farklı sonuçlar elde edilmek istenir. Bu yönüyle de alışkanlıklar  tecrübeleri silip atan silgilerdir Madem ki alışkanlıklar bu denli hayata egemen , o zaman iyi alışkanlıklar edinerek onun esaretinden  kurtulmak gerekir . Krishnamurti “Yaşam Kitabı’’ adlı eserinde şöyle der ‘‘Alışkanlığa direnç göstermek, onunla boğuşmak, onu reddetmek onu yalnızca yaşatır.  Belirli bir alışkanlıkla savaşırsanız onu güçlendirirsiniz, bu da ayrı bir alışkanlık haline gelir.  Ama alışkanlığa direnmeden basit bir şekilde onun yapısının farkında olursanız ondan kurtulduğunuzu görürsünüz ve bu özgürlükte yeni bir şey oluşur.’

   Alışkanlıklardan kurtuluş onları bir anda  camdan dışarı  fırlatarak değil merdivenlerden basamak basamak indirerek olur. Sonrasında da  alışkanlık girdabına kapılmamak için ‘’Bir kereden bir şey olmaz’’lara  kanmayan ve alışkanlığın panzehiri olan  irade sahibi olun. Dikkat edin, alışkanlıklarınız değerlerinize, değerleriniz  karakterinize ,  karakteriniz de  kaderinize dönüşmesin.