Cahiliye dönemi ne demektir

Cahiliye dönemi İslamiyet öncesi Arap coğrafyasını tanımlamak için kullanılan bir tabirdir. Bazı din tarihçilerine göre İslam, evrensel bir mesaj taşıdığı için, Cahiliye dönemini Arabistan yarım adasıyla sınırlamak doğru değildir. Hz. Muhammed'in doğumundan vefatına kadar olan yıllar ise Asr-ı Saadet olarak tanımlanır.

Cahiliye dönemi nedir ve özellikleri nelerdir

Cahiliye kelimesi cehl sözcüğünden türetmiştir. Cehl, Hakkı inkar etmek, batıla ve hurafelere inanmak ve bilmemek anlamına gelir. Kuran'ı Kerim'de cahiliye döneminin bittiği ''Hak geldi, Batıl gitti'' ayetiyle bildirilmiştir.

Cahiliye döneminin belli başlı özellikleri şu şekilde sıralanabilir:

1- Kabilecilik anlayışı gelişmiştir. Kabileler arasında yaşanan savaşlarda ve kan davalarında binlerce kişi hayatını kaybetmiştir.

2- Bu dönemde, fakir aileler, kız çocuklarını diri diri toprağa gömüyordu. Bunun iki nedeni vardı. İlk nedeni, aç kalma korkusuydu. Bunun dışında birçok kabile, diri diri gömülen kız çocuklarının melek olacağına inanıyordu.

3- Dinimizde kendiliğinden ölen hayvanlar mundar sayılır. Bu nedenle eti caiz değildir. Ancak cahiliye döneminde mundar hayvanlar yenirdi.

4- Hristiyanlık ve Yahudilik dışında putperestlik de yaygındır.

5- Zenginlik ve ırk, bir üstünlük ölçüsü kabul edilirdi. Zengin olan kişiler mahkemelere rüşvet verdikleri için suçlu oldukları davalarda bile aklanırlardı.

6- Kölelere eşya muamelesi yapılırdı. Köleler en temel haklarından bil yoksundu. Bilerek borçlandırılırlar ve hiçbir zaman azat edilmezlerdi.

7- Fuhuş, alkol ve çapulculuk yaygındır.

8- İnsanlar atalarıyla ve çocuklarının sayılarıyla övünürdü.