Hz. Peygamberimizin (s.a.v.) kimsesiz çocuklara yaklaşımı

Peygamber Efendimiz (asm)’in şefkatinin en canlı örneğini çocuklar üzerinde görüyoruz. Peygamberimiz ‘in çocuklara olan şefkati ve sevgisi bambaşkaydı. Bir çocuk gördüğü zaman Peygamberimiz (asm)’in mübarek yüzünü neşe ve sevinç kaplardı. Onu tutar, kollarının arasına alır, kucaklar, okşar, sever ve öperdi.

Peygamber efendimiz kimsesiz ve yetim olan çocuklara karşı son derece merhamet ve sevgi duyardı. Kimsesiz çocukları korurdu. Üstelik kimsesiz çocukları terbiye ederken onları üzmemek için dikkatli bir şekilde davranırdı. Peygamber efendimiz şöyle buyurmuştur; “kimsesiz çocukları sevin ve merhametle sevgi ile yaklaşın ve onları terbiye ederken üzmeyin. Bu hadisten de anlaşılacağı üzere kimsesiz çocuklara her insanın gerekli yardımı yapması gerekir.