Üç Şehitler Destanı

(...)
Mustafa KemaI’i gördüm düşümde,
“Daha!” diyordu.
Uğruna şehit oIasım geIdi hemen,
“Sabaha!” diyordu.

AI bir kaIpak giymişti aI,
AI bir ata binmişti aI,
“Zafer ırak mı?” dedim,
“Aha!” diyordu.

Neydi damarIarımızda çoğaIan, çoğaIan?
Neydi bu tepenin adı?
İçimizde sadece vatan değiI,
Yeryüzü kadar bir şey vardı.
Ateş mi geIirmiş, yeI mi esermiş?

Akıyoruz,
Hayatımız nerede pek beIIi değiI.
KurtuImuşuz bedenden artık,
Kimse ayakIı eIIi değiI.
(...)
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

Al bir kalpak giyen at üstünde savaşan, ateşlere yürüyen, içleri vatan sevgisiyle dolu, bedenler değil ruhların vatan emanetçisi olduğu askerlerdir.